Tylko z oczyma utkwionymi w Chrystusie możemy dzisiaj rozpalić ogień naszej duchowej tożsamości. I to jest temat, do zgłębienia przez nas, byśmy przynosili owoce duchowe i zakonne. Wychodząc naprzeciw wielorakim oczekiwaniom i propozycjom, które znaczą naszą codzienność, pragniemy mieć zawsze na uwadze, że wszystkie nasze wybory i programy muszą się liczyć z tym, że nie będzie sukcesu, jeśli nie będzie się rodził w sytuacji dążenia do osobistej i wspólnotowej świętości,”wysokiej miary życia chrześcijańskiego”(Jan Paweł II, Novo millennio ineunte, 31). To nam może pomóc wyrazić w odpowiednich trwałych czynach naszego zaangażowania na rzecz inkulturacji Ewangelii, a także zaprowadzić pokój w różnych i złożonych sytuacjach, często zdominowanych przez logikę przemocy i śmierci. Mam tu na myśli zwłaszcza ludzi, którzy nie poznali prawdy o sobie, że są ludźmi od poczęcia, i walczą o prawa do zabijania poczętych dzieci.
Potrzeba, by nasze wspólnoty były autentycznymi domami i szkołami braterstwa, gdzie duchowość komunii staje się zarówno stylem życia, jak i fundamentalną zasadą wychowawczą.
Potrzeba, by nasze wspólnoty dawały świadectwo wielkiemu przykazaniu Miłości, żyjąc nim z radością i wytrwałą cierpliwością.
Nosicielami znaczącego dziedzictwa doświadczenia i dojrzałości jest aangażowanie także starszych. Z ich doświadczenia i modlitwy może wytrysnąć rozkwit powołań.
Kontemplacja i słuchanie Słowa Bożego są mocą wewnętrzną kazdej apostolskiej działalności i tętniące serce gorliwego i rozważnego życia zgodnego z powołaniem do świętości.
W naszej codzienności wzorem jest Dziewica Maryja. Bardzo bliska jako nauczycielka wiary i nadziei, ucząca nas szukania we wszystkim Woli Boga, abyśmy potrafili zrozumieć Boże wskazania, a potem odważnie je realizować poprzez działania odpowiadające potrzebom określonej sytuacji.
Chrystus „przyszedł szukać i zbawić to, co zginęło” ( Łk 19,10). Idąc za Nim, także pragniemy iść tam, dokąd On poszedł, i czynić to, co On czynił.
Nieograniczona ufność w Opatrzność Tatusia niebieskiego podtrzymuje pokój naszych serc.